پندآموز است ماجرای مردی که زمین را می کاوید تا ریشه های بی ثمر را از اعماق زمین بیرون کشد،اما

ناگاه گنجی بزرگ یافت..جبران خلیل جبران

Em        Am  Em           Am                  Em           Am Em      Am

یه نیمکت تنها،یه شعله ی خاموش                  یه لحظه یک رویا من و تو در آغوش

Em            Am Em         Am                  Em       Am   Em         Am

یه یادگار از عشق رو تن درخت پیر                  یه قصه ی کوتاه ای وای از این تقدیر

Am                Em                                  G                  Am

بگو منو کم داری بگو                                  بگو کمی غم داری بگو

Am                Dm  Am        Dm             Am             Dm   Am         Dm

بگو تو هم بیقراری یه لحظه آروم نداری             مثه یه ابر بهاری بگو که هر شب میباری

     Am                           F13  Am               F

بگو دلت برام تنگ شده همون دلی که میگن از سنگ شده

Am              F13     Am                F

بگو دیگه طاقت نداری اشک توی چشمام بیاری

بگو منو کم داری.........

  Am              Dm  Am                Dm

بگو که نامه هامو خوندی بگو برام دل سوزوندی

Am             Dm  Am             Dm

هق هق گریمو شنیدی بگو که اشکامو دیدی

Am                           F13    Am                    F

بگو دلت برام تنگ شده همون دلی که میگن از سنگ شده

Am              F13    Am                  F

بگو دیگه طاقت نداری اشک توی چشمام بیاری

بگو منو کم داری.........

F#  D          A                       Em                  Bm

وقتی چشات هوای گریه داره                غم تو دلم قد صدهزاره

Bm    C      D         Em                         Em              Bm

نمیتونم غم تو رو ببینم                        شادی برام گل توی شوره زاره

F#    D               A                        Em              Bm

بیا بریم به شهر آشنایی                      پا بذارم رو قهر و جدایی

Bm  C   D        Em                     Em                 Bm

ما نباید مثل دو تا غریبه                      باز بخونیم آواز بی وفایی

  A                       G     Bm

نذار دل عاشق من تو حسرتت بمیره

Bm                                  A

بیا که مرغ آرزو دوباره جون بگیره

A            G           Bm

تو می دونی تنهای این زمونه

Bm                                     A

دل منه که روز و شب به عشق تو اسیره

G                                                               C

یـک شـب گـرم و تـب آلـود              آمـدی از شـهر بـاران

C                     F                     G                    F

نـاگـهان از هـر جـوانـه                  گـل در آمـد چـون بهـاران

G                                                C

ای تـو از نـسل بـهــاران،ای امـید ســبزه زاران

C                           F     G                     F

ای نـگـاهـت پـاکو معصــوم چـون سـرود چـشمه ساران

G                   F  G                  Em

ای نـگاه تـو هـمیشــه مـثـل دریــا بــی کـرانــه

G                  F      G         Em  C

ای بـلند گـیسوانـت خـوش تـرین شـعر شـبانـه

Em              Am    Em                  Am

ای کـه نـامـت در زمــانـه گـشـته در خوبــی فـسانه

G                F    G                     F

کـرده اینــک در دل مـن آتـش عـشق تـو خانه

Em          Am     Em                 Am

ای کـه نـامت بـر لـب مـن معنـی خـوب سـرودن

C    G               F    G                  F

خـوشـترین ایـام عمـرم لحظـه هـای با تو بـودن

چــهـره ای دیــدم کـه بـا هـزار چـهره در مـی آیـد و چــهـره ای کـه هـمـیشـه در یـک قــالـب بــود،چــهـره ای دیــدم کـه تـوانـستــم درون پنـــهان زشـتش را دریــابـم

و چــهـره ای کــه چــون نــقـاب رویـش را بـرداشـتم،زیـبایی بــی نـظیــر درونــش را مــشاهـده کــردم.چــهـره ای پـیر دیـدم کــه چــین و چــروکـش از پـیغام تــهی

بــود و چــهره ای صـاف کــه هـمه چــیز بـر آن نـقش بـســته اســت،مــن چــهـره هــا را مـیشنـاســم زیـــرا از ورای آنـچــه دیــدگــانـم می بــافــد بــه آنــان مــی نــگرم

تــا حــقـیقتــی کــه پـشت آنـــهـاســـت را بـبینــم...جـــبران خـلیل جـــبران